Μακρυπτερος τονος

Thunnus alalunga

    • MSC
    • FAO 21 ΒΔ Ατλαντικός, FAO 27 ΒΑ Ατλαντικός, FAO 31 Κ.Δ. Ατλαντικός, FAO 34 Κ.Α. Ατλαντικός, FAO 41 ΝΔ Ατλαντικός, FAO 47 ΝΑ Ατλαντικός, FAO 51 Δ. Ινδικός, FAO 57 Α. Ινδικός, FAO 71 Κ.Δ. Ειρηνικός, FAO 77 Κ.Α. Ειρηνικός, FAO 81 ΝΔ Ειρηνικός, FAO 87 ΝΑ Ειρηνικός
      Καλάμι & πετονιά
    • FAO 27 ΒΑ Ατλαντικός
      Πελαγική τράτα
    • FAO 21 ΒΔ Ατλαντικός, FAO 27 ΒΑ Ατλαντικός, FAO 31 Κ.Δ. Ατλαντικός, FAO 34 Κ.Α. Ατλαντικός
      Συρτή
    • FAO 21 ΒΔ Ατλαντικός, FAO 27 ΒΑ Ατλαντικός, FAO 31 Κ.Δ. Ατλαντικός, FAO 34 Κ.Α. Ατλαντικός, FAO 41 ΝΔ Ατλαντικός, FAO 47 ΝΑ Ατλαντικός, FAO 51 Δ. Ινδικός, FAO 57 Α. Ινδικός, FAO 61 ΒΔ Ειρηνικός, FAO 67 ΒΑ Ειρηνικός, FAO 71 Κ.Δ. Ειρηνικός, FAO 77 Κ.Α. Ειρηνικός, FAO 81 ΝΔ Ειρηνικός, FAO 87 ΝΑ Ειρηνικός
      Πελαγικά Παραγάδια
    • FAO 34 Κ.Α. Ατλαντικός
      Γρι-γρι

    Βασικές πληροφορίες

    Ο μακρύπτερος τόνος είναι σχετικά μεγάλος και φτάνει σε μήκος τα 120 εκ. και σε βάρος τα 40 κ.. Απαντάται σε θερμά νερά σε όλες τις θάλασσες. Όπως όλα τα είδη τόνου έτσι και ο μακρύπτερος είναι θηρευτής και τρέφεται με άλλα ψάρια, καρκινοειδή και καλαμάρια. Τα ψάρια που πιάνονται από την αλιεία με συρτή κατά κύριο ρόλο κονσερβοποιούνται, ενώ τα ψάρια που πιάνονται με παραγάδια υφίστανται επεξεργασία και χρησιμοποιούνται για σούσι, φρέσκα ή κατεψυγμένα.

    Στον Ειρηνικό Ωκεανό, τα νότια και τα βόρεια αποθέματα μακρύπτερου τόνου είναι σε καλά επίπεδα και δεν υφίστανται υπεραλίευση. Επίσης, το απόθεμα του Ινδικού Ωκεανού έχει χαρακτηριστεί υγιές, ωστόσο η αξιολόγησή του είναι επισφαλής. Τα αποθέματα του Νότιου Ειρηνικού και της Μεσογείου εκτιμάται ότι υπεραλιεύονται ή είναι πλήρως εκμεταλλευμένα. Εκτός αυτού, τα αλιεύματα έχουν περιοριστεί λόγω του προσδιορισμού συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (ποσοστώσεων). Οι μικροί μακρύπτεροι τόνοι αλιεύονται με καλαμίδια ή συρτές, ενώ οι μεγαλύτεροι με παραγάδια. Η αλιεία με παραγάδια έχει υψηλά ποσοστά παρεμπίπτουσας αλιείας απειλούμενων ειδών όπως θαλάσσιες χελώνες, θαλασσοπούλια, καρχαρίες και σαλάχια ή άλλα είδη ψαριών τα οποία ήδη πλήττονται από την υπεραλίευση. Για τα άλμπατρος και τους πετρίλους η αλιεία τόνου είναι η βασική αιτία μείωσης του πληθυσμού τους. Επιπλέον, άλλη μια σοβαρή συνέπεια είναι οι απορρίψεις νεαρών ψαριών και ψαριών με υψηλή εμπορική αξία όπως ο ξιφίας και το μάρλιν, τα οποία συνήθως δεν επιβιώνουν. Η αλιεία με παραγάδια και συρτές είναι πιο επιλεκτική, όμως γίνεται με ζωντανό δόλωμα, κάτι που ασκεί πιέσεις στα είδη που χρησιμοποιούνται. Τα γρι-γρι που χρησιμοποιούν συσκευές συγκέντρωσης ιχθύων (FADs) εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι οι τόνοι συγκεντρώνονται γύρω από αντικείμενα που επιπλέουν για κυνήγι. Κατά την αλιεία τους ωστόσο, αιχμαλωτίζονται ευαίσθητα και απειλούμενα είδη όπως καρχαρίες και σαλάχια, νεαρά άτομα κιτρινόπτερου και μεγαλόφθαλμου τόνου, καθώς και άλλα είδη που πλήττονται από την υπεραλίευση. Για ορισμένα είδη μάλιστα η αλιεία τόνου με τη χρήση συσκευών συγκέντρωσης ιχθύων είναι ο κύριος λόγος μείωσης του πληθυσμού τους. Επιπλέον, η παρεμπίπτουσα αλιεία νεαρών ατόμων τόνου ασκεί ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις στο απόθεμα. Η αλιεία με γρι-γρι που δεν διαθέτουν συσκευές συγκέντρωσης ιχθύων έχει χαμηλότερα ποσοστά παρεμπίπτουσας αλιείας, όμως και πάλι αιχμαλωτίζονται νεαροί τόνοι.

    Η παραδοσιακή αλιεία με πετονιά είναι πολύ πιο επιλεκτική και έχει σχεδόν μηδενικά ποσοστά παρεμπίπτουσας αλιείας. Άλλοι τόνοι, και πολλά άλλα είδη που αλιεύονται ως παρεμπίπτοντα αλιεύματα, είναι μεγάλοι θηρευτές και η μείωση του πληθυσμού τους έχει σοβαρές επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα και τον τροφικό ιστό.

    • Marine Stewardship Council - 1